Καυσαλγία και δυσλειτουργία του στοματογναθικού συστήματος

των Γαρέφη Π., Οδοντιάτρου
Κυριάκου Ε. Ψυχιάτρου
Φωτιάδη Β., Ιατρού, από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 21

Αναφορά σε μία περίπτωση με ανταπόκριση στην Προσθετική και Ομοιοπαθητική θεραπεία.

Η ασθενής Μ. Β., ηλικίας 56 ετών, προσήλθε στις 22-11-95, πάσχουσα από:
1.Καυσαλγία του βλεννογόνου της στοματικής κοιλότητας και του φάρυγγα αριστερά, καθώς επίσης και της αριστερής πλευράς του προσώπου (δέρμα, μάτι, κροταφο-γναθική διάρθρωση) χρονολογουμένης από δεκαετίας, αλλά με επιδείνωση τα δύο τελευταία χρόνια.
2.Υπεξάρθρημα στην αριστερή κροταφογναθική διάρθρωση (ΚΓΔ), λόγω ετερόπλευρης μάσησης. Συνέβη μια φορά, πριν από ένα μήνα.

Η ασθενής αναφέρει επίσης ότι: Ξυπνάει το πρωί με κουρασμένους μύες αριστερά, και σφιγμένες γνάθους. Εχει συχνά πονοκεφάλους αριστερά. Δε μασάει καθόλου από την αριστερή πλευρά λόγω απώλειας μεγάλου αριθμού δοντιών σ' αυτή την πλευρά, αισθάνεται πόνο όταν ανοίγει το στόμα, μετά από χασμουρητό, όταν τρώει ή μετά από φαγητό.

Ο έλεγχος της λειτουργικότητας της ΚΓΔ έδειξε μειωμένη κινητικότητα της άρθρωσης.

Γνωρίζοντας ότι τα συμπτώματα οδηγούν στη διάγνωση κρανιο-γναθικής διαταραχής, τοποθετήθηκε στην ασθενή, για θεραπευτικούς λόγους, νάρθηκας σταθεροποίησης στην άνω γνάθο, (24-1-96). Ηλεκτρομυογραφικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η λύση του μυϊκού σπασμού ή η ελάττωση της μυϊκής υπερτονίας είναι πολύ γρήγορη με το νάρθηκα σύγκλεισης (Γαρέφης Π., 1986).

Ο όρος "κρανιογναθικές διαταραχές" ή 'δυσλειτουργία του στοματογναθικού συστήματος' (ΣΓΣ), περιλαμβάνει:
1. Λειτουργικές βλάβες του μασητηρίου συστήματος.
2. Σημεία και συμπτώματα δυσλειτουργίας της κάτω γνάθου.
3. Συνοδούς χρόνιους πονοκεφάλους.
4. Σημεία προσωπικού πόνου.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται είτε σε συνδυασμό, είτε μεμονωμένα, και είναι:
Α. Επώδυνα συμπτώματα
Β. Διαταραχές της κινητικότητας της κάτω γνάθου, και
Γ. Θόρυβοι στις ΚΓΔ (Gross Α., Gale Ε., 1983)

Τα επώδυνα συμπτώματα είναι τα πιο συχνά εμφανιζόμενα και τα πιο ενοχλητικά. Ο Posselt (1968) αναφέρει ότι μερικές φορές εμφανίζονται συμπτώματα από το αυτί, όπως εμβοή, απώλεια ακοής, ίλιγγος, πόνος ή ευαισθησία και ρινοφαρυγγικά συμπτώματα, όπως δυσκαταποσία και αίσθημα μουδιάσματος ή καύσου.

Στην επανεξέταση, δύο μήνες αργότερα, 18-3-96, αναφέρει σημαντική βελτίωση με φυσιολογική κινητικότητα της κάτω γνάθου. Παραμένει η καυσαλγία.

Εξι μήνες αργότερα, έγινε η προσθετική αποκατάσταση και ο έλεγχος και εξισορρόπηση της σύγκλεισης, έτσι ώστε η ασθενής να μπορεί να μασάει κανονικά κι από τις δύο πλευρές, χωρίς παρεμβολές.

Τρεις μήνες μετά, 10-12-96, αναφέρει ότι παραμένει η καυσαλγία στη στοματική κοιλότητα και το φάρυγγα.

Λήψη ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ, 28-1-97. Η συνταγογράφηση βασίστηκε στα εξής παθογνωμονικά στοιχεία :

Η καυσαλγία χειροτερεύει όταν τρώει ξινά, αλμυρά, καυτερά και τυρί, και όταν πίνει αναψυκτικά και κρύο νερό.

Χειροτερεύει τη νύχτα αφού ξαπλώσει.

Δεν μπορεί να κοιμηθεί, και αισθάνεται ότι σφίγγει τα δόντια κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Είναι ευχαριστημένη από τη ζωή της. Συμπάσχει με τους δικούς της ανθρώπους, αλλά νευριάζει σχετικά εύκολα.

Με την παραπάνω εικόνα δόθηκε Sepia 30CH(3) - 200CH(2) και 12CH(30).

Είκοσι μέρες μετά την έναρξη της θεραπείας, η ασθενής παρουσίασε έξαρση της συμπτωματολογίας της, με έντονο πονοκέφαλο και καυσαλγία.

Στην επανεξέταση, δύο μήνες αργότερα, 4-3-97, αναφέρει ότι εμφάνισε έντονη επιδείνωση με επανειλημμένα υπεραθρήματα στην αριστερή ΚΓΔ, μερικές μέρες μετά τη λήψη του φαρμάκου. Αισθάνθηκε βελτίωση μετά από μία εβδομάδα. Η καυσαλγία είναι άλλοτε καλύτερα και άλλοτε χειρότερα.

Μετά από τρείς μήνες, 15-9-97, αισθάνεται πολύ καλύτερα και μπορεί να τρώει ξινές και αλμυρές τροφές.

Ένα χρόνο μετά, 9-11-98, δηλώνει πως βρίσκεται σε άριστη κατάσταση, ελεύθερη συμπτωμάτων.

ΒΙΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1. Γαρέφης Π.: Κλινική φυσιολογία του Στοματογναθικού Συστήματος. Εκδόσεις Φωτοτυπική Σ. Λασκαρίδης - Π. Αλεξιάδης - Ε Δρίγκας, Θες/νίκη, 1986, 446-447
2. Gross Α., Gale Ε.: A prevalence study of the clinical signs associated with mandibular dysfunction J. Am. Dent. Assoc. 1983: 107: 932 - 32.
3. Hahnemann S.: Organon of Medicine (Οργανο Ιατρικής Τέχνης), 6η έκδοση. Μετάφραση: William Boericke, New Delhi: B.Jain Publishers, 1974.
4. Posselt Ulf.: Physiology of Occlusion and Rehabilitation Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1968, pp 95-97.