Αναγκαιότητα βασικής έρευνας στην ομοιοπαθητική
Περίληψη της ομιλίας, από το 14ο Συνέδριο Ομοιοπαθητικής
Θεοδώρα Χολή-Παπαδοπούλου
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Βιοχημείας
Η δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων γίνεται εμφανής με κλινική παρακολούθηση διαφόρων δεικτών, μετά την λήψη του συγκεκριμένου
φαρμάκου . Επειδή υπάρχει αμφισβήτηση της δράσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, με την αιτιολογία της εμπλοκής του παράγοντος «placebo» ,
ανακύπτει η αναγκαιότητα διερεύνησης σε κυτταρικό και μοριακό επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι επιλέγονται συγκεκριμένα κύτταρα τα οποία
«ενεργοποιούνται» με την προσθήκη του φαρμάκου και στη συνέχεια διερευνώνται τα ίδια τα γονίδια που εκφράζονται ή τα προϊόντα τους δηλαδή
οι πρωτεΐνες. Ένα κύτταρο διαθέτει πληθώρα γονιδίων που πρακτικά είναι αδύνατον να μελετηθούν ταυτόχρονα. Καθίσταται επομένως επιτακτική μία
προκαταρκτική «προσέγγιση» της δράσης των φαρμάκων σε επίπεδο οργανισμού προκειμένου να επιλεγούν συγκεκριμένα βιομόρια (πρωτεΐνες, νουκλεϊνικά οξέα).
Ένας άλλος τρόπος μελέτης θα μπορούσε να είναι μία «ισοπαθητική» προσέγγιση. Ένας από τους κινδύνους σε αυτή την περίπτωση είναι η μη
επαναληψιμότητα και επομένως απαιτείται μεγάλη προσοχή για την εξαγωγή ορθών αποτελεσμάτων.
Εν κατακλείδι η αναγκαιότητα διεξαγωγής μελετών δράσης ομοιοπαθητικών φαρμάκων σε μοριακό επίπεδο είναι προφανής και αδιαμφισβήτητη.
