Φαρμακευτική Ομοιοπαθητική Τεχνολογία: Ορθή παρασκευή των ομοιοπαθητικών φαρμάκων

Βασικές προϋποθέσεις

1) Έλεγχος των πρώτων υλών (συλλογή, ποιότητα, επεξεργασία)

2) Συνθήκες παρασκευής:
i) ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ (απαιτείται εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο προσωπικό για την παρασκευή ομοιοπαθητικών φαρμάκων)
ii) ΧΩΡΟΣ (απαιτούνται εργαστήρια εξειδικευμένα και κατάλληλα εξοπλισμένα για την παρασκευή και φύλαξη μόνο ομοιοπαθητικών φαρμάκων)
iii) ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΚΕΥΗ (απαιτούνται σκεύη κατασκευασμένα από κατάλληλα υλικά τα οποία προορίζονται αποκλειστικά για την παρασκευή ομοιοπαθητικών φαρμάκων).

Διαδικασία παρασκευής ομοιοπαθητικών φαρμάκων:

Η διαδικασία παρασκευής ενός ομοιοπαθητικού φαρμάκου ξεκινάει από τη συλλογή της πρώτης ύλης (φυτά νωπά, ξηρά σταθεροποιημένα ή μέρη ζώων ή οργάνων) τα οποία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των μητρικών βαμμάτων η οποία γίνεται με τη διαδικασία της λειοτρίβησης ( μέχρι την 6Χ δυναμοποίηση) για όσες ουσίες δεν είναι διαλυτές, ενώ με αραίωση για όσες ουσίες είναι διαλυτές.

Συνοπτικά η διαδικασία έχει ως εξής:

Στην περίπτωση πρώτης ύλης φυτικής προέλευσης:
Α) προσδιορίζεται η υγρασία του φυτού και στη συνέχεια συμπληρώνεται με το οινόπνευμα που απαιτείται και που πρέπει είναι 10 φορές το βάρος του ξηρού υπολείμματος. Το φυτό θα πρέπει να καλύπτεται απόλυτα από το μέρος του υγρού.
Β) Η εμβροχή διαρκεί 21 μέρες και τα δοχεία ανακινούνται καθημερινά.
Γ) Στη συνέχεια το υγρό μεταγγίζεται, μετράται ο όγκος και οι βαθμοί του και στη συνέχεια προστίθεται το κατάλληλο υγρό έτσι ώστε να επιτευχθεί ο επιθυμητός όγκος.
Δ) Αφήνεται το υγρό σε ηρεμία για 24 ώρες και στη συνέχεια διηθείται. Το μητρικό βάμμα τότε είναι έτοιμο.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην περίπτωση όπου χρησιμοποιείται ξηρή δρόγη, η αναλογία δρόγης προς διαλύτη είναι 1 προς 10,ενώ στην περίπτωση παρασκευής των βαμμάτων calendula,cactus grand, agaricus musc, raphanus sativ, vaccinum myrt, η αναλογία δρόγης προς διαλύτη είναι 1 προς 20. Στην περίπτωση παρασκευής μητρικών βαμμάτων ζωικής προέλευσης:

Η διαδικασία που ακολουθείται είναι η ίδια, όπως και στα βάμματα φυτικής προέλευσης, με εξαίρεση ότι η μάζα του μητρικού βάμματος είναι 20 φορές μεγαλύτερη της μάζας της πρώτης ύλης.

Συνοπτικά:
1. Η πρώτη ύλη λειοτριβείται μέσα σε οινόπνευμα και αφήνεται προς εμβροχή 21 μέρες.
2. Στη συνέχεια το βάμμα μεταγγίζεται και διηθείται.
3.Αφήνεται στη συνέχεια σε ηρεμία για 48 ώρες και διηθείται ξανά.

Η αποθήκευση των βαμμάτων γίνεται σε σκουρόχρωμα μπουκάλια σε θερμοκρασία μέχρι 20 βαθμούς.

Στον παρακάτω πίνακα συνοψίζονται κάποια βάμματα φυτικής και χημικής προέλευσης:

Συνοψίζοντας, για να παρασκευαστεί ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο οι διαδικασίες που ακολουθούνται είναι: Α) Παρασκευή βάμματος Β) Δυναμοποίηση Γ) Εμβροχή Δ) Καψουλοποίηση Αναλυτικά: Α) Παρασκευή βάμματος. Ακολουθείται η διαδικασία παρασκευής του μητρικού βάμματος που αναλύθηκε παραπάνω Β) Δυναμοποίηση. Οι δυναμοποιήσεις μπορεί να είναι δεκατιαίες ή εκατοστιαίες. Ο συνδυασμός της αραίωσης του μητρικού βάμματος 1 προς 99, και στη συνέχεια οι διαδοχικές κρούσεις αποτελούν τη δυναμοποίηση (αραίωση+κρούση=δυναμοποίηση). Όσο συνεχίζεται η διαδικασία με συνεχείς αραιώσεις και κρούσεις παρατηρείται αύξηση της αποτελεσματικότητας του φαρμάκου, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται η συγκέντρωση των δραστικών συστατικών του φαρμάκου.

Συνοπτικά κάποιες από τις δυναμοποιήσεις συμβολίζονται ως εξής: 6Χ=1/106, 12Χ=1/1012, 200CH=1/100200, 30CH=1/10030, 1M=1/1001000, 10M=1/10010000 50M=LM=1/10050000.

Σχηματικά δίνεται ο τρόπος παρασκευής ενός διαλύματος δεκατιαίας δυναμοποίησης, η οποία συμβολίζεται σαν DH ή Χ.

Μέθοδος διάλυσης κατά Κόρσακωφ (μέθοδος κοινής φιάλης)

Η διαδικασία είναι η εξής: Μια κενή φιάλη γεμίζεται με 100 σταγόνες βάμματος και στη συνέχεια αδειάζεται. Στη συνέχεια η άδεια φιάλη γεμίζεται με 99 σταγόνες κατάλληλου διαλύτη και χτυπιέται δυνατά οπότε προκύπτει η πρώτη διάλυση γνωστή ως πρώτη κατά κόρσακωφ ή 1Κ. Στη συνέχεια η φιάλη αδειάζεται και γεμίζεται ξανά με 99 σταγόνες του ίδιου δ/τη και χτυπιέται ξανά δυνατά. Τότε έχει επιτευχθεί ξανά η δευτέρα κατά κόρσακωφ ή 2Κ. Με την ίδια συνεχώς διαδικασία επιτυγχάνονται και οι επόμενες δυναμοποιήσεις. Η μέθοδος αυτή είναι έγκυρη εφόσον όλοι οι παράγοντες είναι σταθεροί. Από το σημείο που πήραμε τις διαλύσεις κάνουμε την εμβροχή. Οι αδρανείς ουσίες που χρησιμοποιούνται για την εμβροχή είναι το γαλακτοσάκχαρο, τα σφαιρία ή granules, τα σφαιρίδια ή globules και τα δισκία. Η εμβροχή θα πρέπει να γίνεται με διάλυμα 70 βαθμών, έτσι ώστε να μην κολλούν τα υλικά μεταξύ τους. Στις περιπτώσεις των κόνεων, των σφαιρίων και των σφαιριδίων η εμβροχή είναι 1%, ενώ για τα δισκία είναι 2%. Στη συνέχεια για να ολοκληρωθεί η εμβροχή οι αδρανείς ουσίες ανακινούνται. Η πιο συνηθισμένη μορφή ενός ομοιοπαθητικού φαρμάκου είναι η κάψουλα η οποία περιέχει γαλακτοσάκχαρο, εμβρεγμένο με την δραστική ουσία. Η κάψουλα είναι ο πιο ασφαλής τρόπος χορήγησης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου, αφού προφυλάσσει το φάρμακο με το κέλυφος της. Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μια εισαγωγή στη διαδικασία παρασκευής ενός ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Σταδιακά θα δίνονται αναλυτικά όλες οι πληροφορίες σχετικά με τον αναλυτικό τρόπο παρασκευής των βαμμάτων, των δυναμοποιήσεων και κατ’ επέκταση και των ομοιοπαθητικών.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Ινδική Ομοιοπαθητική Φαρμακοποιία
2. «Εισαγωγή στη φαρμακευτική τεχνολογία του ομοιοπαθητικού σκευάσματος» (Γ.Τ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ)
3. «A text book of homeopathic pharmacy»

Της Γιάννας Θ.Περγαντά, Φαρμακοποιού