Διάλεξη - περί Ομοιοπαθητικής ο αντίλογος

Του ΚΩΝ/ΝΟΥ ΤΣΙΤΙΝΙΔΗ, Ομοιοπαθητικού ιατρού στο 10ο Πολυθεματικο Συμπόσιο (2001) του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας, σε απάντηση διάλεξης που επιτέθηκε στην Ομοιοπαθητική σαν αίρεση στο 9° Πολυθεματικο Συμπόσιο.

---

Στο σύγχρονο κόσμο οι συνθήκες διαβίωσης βελτιώνονται. Με την ανακάλυψη των αντιβιοτικών και μιας πλειάδας εμβολιασμών (σχεδόν πλήρης εξαφάνιση των λοιμωδών νόσων), με τις νέες θεραπείες κατά του καρκίνου (χημειοθεραπεία, ιολογία των όγκων, ανοσολογία, μοριακή βιολογία, γενετική μηχανική) και με τη βιοϊατρική τεχνολογία που καλπάζει (πρώιμη διάγνωση) έχουμε αυξήσει το προσδόκιμο επιβίωσης σε επίπεδα που δεν έφτασε ποτέ στο παρελθόν. Μεταμοσχεύσεις οργάνων, τεχνητή γονιμοποίηση, κλωνοποίηση, νέα φάρμακα κατά των χρόνιων νόσων, κλινικές δοκιμές, ελεγχόμενες τυχαιοποιημένες έρευνες θεραπευτικής παρέμβασης, PCR, αστραπιαίες διαγνώσεις από ανίχνευση γενετικού υλικού παθογόνων μικροοργανισμών συντελούν στην επίτευξη αυτών των στόχων.

Η χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, επιστέγασμα πολλών και επίπονων Επιστημονικών ερευνών, θα θέσει νέες προοπτικές στη διάγνωση και θεραπεία των χρόνιων νόσων (προσαρμογή των θεραπειών στη βάση των γενετικών ιδιομορφιών του ασθενούς).

Η εισαγωγή των γενικά τροποποιημένων οργανισμών θα αποτελέσει το πιο ριζοσπαστικό πείραμα που έχει συλλάβει ανθρώπινος νους (μιλάμε για μια νέα «Γένεση»).

Αυτά που ζούμε είναι μια πραγματική επανάσταση, είναι το «μέλλον» της Ιατρικής. Ζούμε στον θρίαμβο της σύγχρονης κλασικής «επιστημονικής» ιατρικής, που βασίζεται σε νόμους, που επαληθεύονται από τη σύγχρονη Φυσικοχημεία και τα Μαθηματικά.

Για το «καλό των ασθενών», η κλινική εφαρμογή των εναλλακτικών ιατρικών, πρέπει να περιορισθεί μόνο στις περιπτώσεις για τις οποίες υπάρχουν πειραματικά δεδομένα, που να τεκμηριώνουν την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα τους, όπως ακριβώς (sic) ισχύει για την επιστημονική «κλασική» ιατρική.

Είναι έτσι όμως τα πράγματα;

Μήπως το τι είναι καλό για τους ασθενείς θα πρέπει να είναι υπόθεση όλων και όχι μόνο των «ειδικών»;

ΠΟΛΛΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΕΧΝΗ ΠΑΡΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Ένας ασθενής με μεταστατικό μελάνωμα σε ύφεση, επισκέπτεται το γιατρό του για εξέταση-παρακολούθηση ρουτίνας και ικανοποιείται όταν δεν ανακαλύπτεται καμία ένδειξη όγκου. Όμως καθώς φεύγει από το ιατρείο, σταματά και ρωτά το γιατρό «Τι πιστεύετε γιατρέ για την Ομοιοπαθητική; Είναι αποτελεσματική;» Ερωτήσεις σαν αυτές από τους ασθενείς γίνονται ολοένα συχνότερες. Το ενδιαφέρον του κοινού για μη παραδοσιακές «εναλλακτικές» θεραπείες συνεχώς αυξάνει (πηγή JAMA HELLAS).

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΚΛΑΣΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Είμαι στο πρώτο έτος Ιατρικής, πρώτη ώρα στο αμφιθέατρο, μάθημα φυσιολογίας. Ο καθηγητής εξηγεί τα αυτόνοσα νοσήματα «κύριοι συνάδελφοι, ο οργανισμός επιτίθεται στον εαυτό του!» Δηλαδή ο οργανισμός αυτοκτονεί; Μου φάνηκε τελείως παράδοξη αυτή η θέση της κλασικής Ιατρικής. (Ακόμη και οι αρχαίοι ατομικοί φιλόσοφοι πρέσβευαν ότι «ουδέν χρήμα μάτην γίνεται, αλλά πάντα εκ λόγου τε και ανάγκης» Πέμπτο έτος, μάθημα Ακτινολογίας. Ο καθηγητής μάς δείχνει περίπτωση ίασης ασθενή με όγκο στο κεφάλι μετά από ακτινοθεραπεία.

Υποψιασμένος πια τον ρωτώ. «Πού βρίσκεται τώρα ο ασθενής;» Και η απάντηση «Α, αυτοκτόνησε πηδώντας σε ένα πηγάδι, γιατί είχε ψυχολογικά προβλήματα». Καμία σύνδεση στο τι πραγματικά και συνολικά συνέβη στον ασθενή!

Είχα ήδη από το 2ο έτος έλθει σε επαφή με τις αρχές και τους νόμους της Ομοιοπαθητικής (πρώτος μου δάσκαλος ο Αρίσταρχος Τσαμασλίδης, στο Πολυδένδρι και μετά στη Θεσσαλονίκη) Μια θεραπευτική που από τότε που ανακαλύφθηκε αμφισβητείται.

Είναι η Ομοιοπαθητική placebo; Και τότε πώς εξηγούνται τα αποτελέσματα σε παιδιά, ζώα και φυτά;

Πώς εξηγείται η αρχική ομοιοπαθητική επιδείνωση και τα συμπτώματα στα επαναλαμβανόμενα proving; ʼλλωστε ποιος ξέρει τι είναι το placebo effect; Η κλασική Ιατρική δεν κάνει χρήση του ίδιου φαινομένου; Όσο για τη Μεταφυσική (απάντηση στον κύριο Αβραμίδη) με την ψυχή έχουν το δικαίωμα να ασχολούνται μόνον οι Θεολόγοι (Doctors of Divinity)! Οι γιατροί καλά θα κάνουν να ασχολούνται μόνο με το υλικό σώμα και σε ψυχικές παθήσεις να δίνουν χημικά κατασταλτικά φάρμακα! (βλέπε περίπτωση Γαλιλαίου καθώς και ακτινογραφιών στον Ευαγγελισμό στις αρχές του αιώνα-άρνηση των «πιστών» γιατί θα μπει ο σατανάς μέσα τους).

Αντί να ψάχνουμε για "αιρέσεις» από φανατικούς πνευματικούς υλιστές, ας κάνουμε αναφορά στις τρεις μεταναλύσεις σε 84 διπλά «τυφλά» πειράματα. (The Lancet, BMJ, BJCPH), όπου η Ομοιοπαθητική έχει στατιστικά σημαντικότερα οφέλη από το placebo.

Όσο για τη Βιοενέργεια, δεν ξέρουμε τη φύση της. Είναι πιο πολύπλοκη από απλή ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και το ανθρώπινο ενεργειακό πεδίο προσδιορίζεται μέσα από τους τρόπους συμπεριφοράς της. (Valerie Hunt: Infinite Mind).

ΔΡΑΣΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

Πώς όμως δρουν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα; Εν πολλοίς ο μηχανισμός δράσης παραμένει άγνωστος (μόνο υποθέσεις υπάρχουν). «Εκτός και αν οι νόμοι της χημείας δεν ισχύουν, τα περισσότερα ομοιοπαθητικά φάρμακα (αριθμός Avogadro) είναι σε μεγάλη αραίωση για να έχουν οποιαδήποτε δράση» (Consumer reports 1987). Μα, η πλειονότητα των φαρμάκων της κλασικής ιατρικής, παρά τη γνωστή χημική τους σύσταση, έχουν άγνωστο μηχανισμό δράσης (θεωρίες-υποθέσεις).

Σήμερα ξέρουμε ότι το ομοιοπαθητικό φάρμακο έχει συγκεκριμένες ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες, (πειράματα με μαγνητικό συντονισμό του Καθηγητή Ε.Μ.Π. κ. Μπούρκα και νεότερες έρευνες στις ΗΠΑ -Βιρτζίνια- προσωπική επικοινωνία με %& την αφιερωμένη στην έρευνα ομοιοπαθητικό Αλεξάνδρα •jC Δεληνίκου -βλέπε και μνήμη νερού- του Roger Penrose Καθηγητή *2 Φυσικής-Μαθηματικών).

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

«Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς θανάσιμον, ουδέ υφηγήσομαι συμβουλίηντοιήνδε» Ο όρκος του Ιπποκράτη κρατιέται με τη σημερινή πρακτική της κλασικής Ιατρικής; (106.000 θάνατοι στις ΗΠΑ το 1994 από ανεπιθύμητες ενέργειες φαρμάκων - τα χημικά φάρμακα 5η αιτία ενδονοσοκομειακών θανάτων JAMA 1998) (Επίσης, βλέπε, Lancet 98 Adverse drug reactions remain a major cause of death).

Ο Διχασμός της Αρχαίας Ελληνικής Ιατρικής φτάνει μέχρι σήμερα. Από τη μια πλευρά ο Ιπποκράτης (ο άνθρωπος πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ολότητα και όχι ως σύνολο οργανισμών) και από την άλλη ο Γαληνός (δεν αναγνωρίζει τη θεραπευτική δύναμη του οργανισμού που ο Ιπποκράτης απέδιδε στη φύση). Ο Διχασμός αρχίζει από την αυγή της φιλοσοφίας και φτάνει μέχρι σήμερα: Αριστοτέλης - Πλάτωνας - Γαληνός -Ιπποκράτης - Boerheuve - Παράκελσος- Μηχανιστικό μοντέλο - Βιταλισμός, Ορθολογισμός - Εμπειρισμός - Αναλυτική Ιατρική και χημικές αλλαγές - Ολιστική Ιατρική και ζωτική δύναμη. Μιλάμε για δυο διαφορετικούς κόσμους! Ο κανόνας της Ιατρικής: «contraria contrariis curentur» είναι λαθεμένος. Είμαι πεπεισμένος ότι η ασθένεια γιατρεύεται με φάρμακα που προκαλούν παρόμοια διαταραχή «similia similibus curentur» Stahl (στρατιωτικός Ιατρός, έναν αιώνα προ του Hahneman).

Στη σύγχρονη κλασική ιατρική η αντιθετικότητα κυριαρχεί (αντιμικροβιακά, αντιβιοτικά, παράγοντες μπλοκαρίσματος κλπ). Αποτελέσματα;

«Το 1986 συμπεράναμε ότι 35 χρόνια θεραπευτικής προόδου θα πρέπει να θεωρηθούν αποτυχία», «Τώρα (1998) με 12 ακόμα χρόνια εμπειρίας τα αποτελέσματα στη συνολική θνησιμότητα παραμένουν απογοητευτικά» («Ο ανίκητος» καρκίνος NEJM 98 J. Bailerd et al).

«Παρά την αφθονία των αντιμικροβιακών οι λοιμώξεις αποτελούν σήμερα θανάσιμο κίνδυνο λόγω αντοχής» (Εθνικό Συνταγολόγιο 2.000).

«Η ανεπάρκεια του ανοσοποιητικού συστήματος πρέπει να προστεθεί στη μυριάδα των δυνητικών παρενεργειών των αντιβιοτικών» (Pizzo et al, limination of current antimicrobial therapy Amer. J. Med. 84).

«To Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ υπολογίζει σε 100.000 τους ασθενείς που θα υποφέρουν ετήσια από σοβαρή χρόνια πάθηση, λόγω νοσοκομειακής περίθαλψης». (Ivan lllits - Ιατρογενής Ιατρική - Για τις ανάγκες του ανθρώπου σήμερα.).

«Έχουμε αποτύχει να αυξήσουμε την αληθινή μακροβιότητα και να δημιουργήσουμε θετική υγεία» (Dubos).

«Μονό θέματα διατροφής και νερού έχουν αλλάξει τη θνησιμότητα» (Mackeown).

«Η βασική έρευνα στη βιολογία δεν προσκόμισε καμία απάντηση στις μεγάλες παθολογίες. Παραμένοντας αμετάβλητες οι θεωρίες και οι μέθοδοι ΟΧΟ είναι διαφορετικό από το Ο;» (Benveniste καθηγητής Βιοχημείας).

«Οι βιολογικοί οργανισμοί είναι μη γραμμικά ανοικτά συστήματα χωρίς καμία στατιστική πρόβλεψη σε μακροχρόνια βάση» (Καθηγητής llya Prigozzeen. Βραβευμένος με Nobel Φυσικής «Το τέλος της βεβαιότητας»)

Ο,τι μετριέται δεν είναι και σημαντικό και
ότι δεν είναι μετρήσιμο ό,τι είναι σημαντικό.
Albert Einstein

Όσο για τη μικροβιακή θεωρία «Τρεις παράγοντες επηρεάζουν την πορεία μιας νόσου, ή ιδιοσυστασία, τα animalcule και η ευαισθησία των φαρμάκων.» (Treatise on homeopathic philosophy 1796, S. Hahnemann, 100 χρόνια πριν τον Pasteur).

To ύψιστο ιδανικό θεραπείας είναι η ταχεία, ήπια και μόνιμη αποκατάσταση της υγείας με το συντομότερο και αβλαβέστερο τρόπο, σύμφωνα με ΕΥΝΟΗΤΕΣ ΑΡΧΕΣ (Organon, S. Hahnemann 1800)

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Πρόεδρος ΙΣΑ: Απαράδεκτη η εισαγωγή της Ομοιοπαθητικής στα μαθήματα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θράκης

Αντιπρόεδρος ΙΣΑ: Να εισαχθεί το μάθημα της Ομοιοπαθητικής και στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας (ο διχασμός συνεχίζεται και μην ξεχνάμε ότι η Ομοιοπαθητική έχει αναγνωρισθεί σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες).

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ;

ΗΠΑ: Για πρώτη φορά (επί προεδρίας Clinton) δίνονται επιχορηγήσεις από το Ν.Ι.Η. (Εθνικό Ίδρυμα Υγείας) για την Εναλλακτική Ιατρική.

ΕΥΡΩΠΗ: Καλεί τα κράτη μέλη καθώς και τους Ιατρικούς Συλλόγους να ενισχύσουν την επίσημη αναγνώριση των κλάδων της μη συμβατικής Ιατρικής και να ενθαρρύνουν την εισαγωγή τους σε νοσοκομεία (ψήφισμα 8433/1999 Συμβουλίου Ευρώπης).

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

«Η Ιατρική είναι κατ' εξοχήν τέχνη. Οι άρρωστοι ζουν πολλές φορές ανεξάρτητα από τις προσπάθειες των γιατρών τους ή πεθαίνουν εξ αιτίας τών προσπαθειών αυτών. Η σχέση αιτίας-αιτιατού είναι πιο νεφελώδης όταν τα υλικά δεν είναι ατσάλι και τσιμέντο, αλλά ο ζώντας οργανισμός» (Harris Coulter Divided Legacy).

«Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλη την υπάρχουσα γνώση. Ο διχασμός ανάμεσα σε «υλιστές» και «μεταφυσικούς» δεν οδήγησε πουθενά.» (Γ. Βυθούλκας - Εναλλακτικό Nobel 96)

«Οί φόβοι του 2001 είναι περισσότερο οικολογικού χαρακτήρα (απορύθμιση της φύσης, ανατροπή του περιβάλλοντος) και αφορούν το οικείο (υγεία-διατροφή) » (Ignatio Ramonet -Le Monde).

Εκτός από την οικολογία στο περιβάλλον, θα πρέπει επιτέλους να ασχοληθούμε με την εσωτερική μας οικολογία και τους νόμους της φύσης, χρησιμοποιώντας ΕΥΝΟΗΤΕΣ ΑΡΧΕΣ (όσον αφορά χρήση φαρμάκων και τροφών).

Κώστας Τσιτινίδης
Από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 25