Εφηβεία και Ομοιοπαθητική

Η εφηβεία είναι μια καθοριστική περίοδος στη ζωή του ατόμου καθώς από την ομαλή της πορεία καθορίζεται η ενήλικη ζωή σε πολλούς τομείς.Το παιδί «ανοίγει τα φτερά του» για να γίνει ενήλικας. Από το «πέταγμα» που θα κάνει, θα εξαρτηθεί αν θα γίνει ένας ευτυχισμένος ενήλικας, που θ' αντλεί ικανοποίηση από το επάγγελμα του και τις διαπροσωπικές σχέσεις του.

Ο καταιγισμός των σεξουαλικών ορμονών προκαλεί στον έφηβο τεράστιες αλλαγές. Αφενός αναπτύσσονται τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλλου και εμφανίζονται τα «πρώτα σκιρτήματα» προς το άλλο φύλο, αφετέρου διαμορφώνεται ψυχολογικά η δικιά του προσωπικότητα. Έτσι αμφισβητεί τις παραδοσιακές αξίες, τον τρόπο ζωής των ενηλίκων και κυρίως των γονιών του. Όσο πιο μεγάλη αποδοχή και αγάπη δεχθεί ο έφηβος, τόσο πιο έντονη θα είναι η αμφισβήτηση του κατεστημένου, αλλά και πιο ομαλή θα είναι η μετάβαση στην ψυχική ανεξαρτησία που είναι στόχος κάθε ενήλικα.

Ο έφηβος γίνεται πιο απότομος στους τρόπους του, ξενυχτά, έχει τις δικές του μουσικές προτιμήσεις, παρέες, που πολλές φορές τρομάζουν τους γονείς. Όλα αυτά δεν είναι σημάδια ότι το παιδί πήρε τον κακό δρόμο, αλλά εκφράζουν τα ιδιαίτερα «θέλω» του εφήβου και επομένως χρειάζεται «χώρο», «αυτιά» να τον ακούσουν και κατάλληλα «μάτια» να δουν τις ανάγκες του.

Η κριτική ή απόρριψη ωθούν σε βίαιη συμπεριφορά, απόσυρση ή περιθωριοποίηση, με βάση την προδιάθεση κάθε εφήβου.

Πολλά προβλήματα που προκύπτουν και δεν είχαν λυθεί στην παιδική ηλικία, μεγεθύνονται στην εφηβεία.

Επί παραδείγματι πολλά παιδιά που στην ηλικία 8 - 9 χρονών πετούσαν πράγματα από αντίδραση ή χτυπούσαν τα μικρότερα τους, μπορεί στην εφηβεία να εκδηλώσουν έντονη επιθετικότητα, να χτυπήσουν συνομήλικους τους, να αναπτύξουν φοβίες. ʼλλα παιδιά κλείνονται στον εαυτό τους, δεν μπορούν να επικοινωνήσουν, καταρρέουν με την παραμικρή κριτική που την βιώνουν ως απόρριψη. Προσπαθούν ως αντιστάθμιση να κερδίσουν την αποδοχή με το να γίνουν καλοί μαθητές ή παίζουν ατελείωτες ώρες με Η\Υ ή playstation με αποτέλεσμα να αποκόπτονται συναισθηματικά από τον περίγυρο τους.

Αυτή η νοηματική υπερδιέγερση σε βάρος της συναισθηματικής και σεξουαλικής ανάπτυξης οδηγεί πολλές φορές σε black-out, σε νοητική κατάρρευση στις εξετάσεις. Πολλά από αυτά τα άτομα, ακόμα και όταν μπουν στην πολυπόθητη πανεπιστημιακή σχολή, χάνουν κάθε ενδιαφέρον για παρέες, να ερωτευθούν. Αλλοι έφηβοι λόγω αντίδρασης ή μίμησης, καταφεύγουν στην χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών, όταν δεν έχουν υποστηρικτικό περιβάλλον, γεγονός που καταλήγει σε μεγαλύτερη αποδιοργάνωση της προσωπικότητας τους.Οι έφηβοι χρειάζονται αποδοχή και ενθάρρυνση για να οικοδομήσουν την προσωπικότητα τους.

Είναι απαραίτητο οι έφηβοι να κάνουν Ομοιοπαθητική για να λύσουν ουσιαστικά τα προβλήματα που τους απασχολούν. Η Ομοιοπαθητική συμβάλλει στην συγκρότηση τους, στην πνευματική τους διαύγεια και στην ψυχική ηρεμία. Έτσι μπορούν να αποδώσουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους στο σχολείο και να είναι ισορροπημένοι, να απολαμβάνουν την κοινωνική επαφή και να είναι δημιουργικοί.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι χωρίς παρενέργειες και αποκαθιστούν την ισορροπία και στα τρία επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης:

Α) ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ θεραπεύονται από τα παρακάτω προβλήματα:

Αλλεργικές καταστάσεις: Εκζέματα, αλλεργική ρινίτιδα, βρογχικό άσθμα.
Ακμή: (χωρίς τη χορήγηση κορτιζονούχων ή αντιβιοτικών σκευασμάτων), η οποία αποτελεί μεγάλο πρόβλημα στην εφηβεία, καθώς τους απασχολεί η εμφάνιση τους σε σχέση με το άλλο φύλο.
Διαταραχές ενδοκρινών αδένων: (διαταραχές περιόδου - δυσμηνόρροια -πολυκυστικές ωοθήκες).
Λοιμώξεις: (ωτίτιδες, ιγμορίτιδες, βρογχίτιδες, κολπίτιδες).
Ημικρανίες.
Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα: (κονδυλώματα - ουρηθρίτιδα - βλεννόρροια).

Β) ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Φοβίες.
Επιθετικότητα - βίαιη συμπεριφορά.
Κατάθλιψη - απόσυρση.
Βουλιμία - ψυχογενής ανορεξία.

Γ) ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Ο Διάσπαση προσοχής.
Έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης.
Υπερκινητικότητα.

Καταλήγοντας, ο ρόλος της Ομοιοπαθητικής στην εφηβεία είναι ότι συμβάλλει στην ΠΡΟΛΗΨΗ. Αποκαθιστά την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ, ΨΥΧΙΚΗ, ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ στο νεανικό οργανισμό, ώστε ο έφηβος να είναι ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ και να αντλεί ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ από την ζωή του. Επιπλέον ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ Ο ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ στο σωματικό επίπεδο, ώστε να θεραπεύονται ουσιαστικά και μόνιμα οι ασθένειες όταν εκδηλωθούν, χωρίς να απαιτείται η χορήγηση χημικών φαρμάκων, που εξασθενίζουν τον οργανισμό και δεν λύνουν ουσιαστικά κανένα πρόβλημα.

Της Αθηνάς Ξανθάκου, Παιδιάτρου, Ομοιοπαθητικού
Από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 37