Η υπεροχή της Ομοιοπαθητικής θεραπευτικής

Ασκώντας την Ιατρική επί 35 έτη και εφαρμόζοντας αρχικά την Αλλοπαθητική και κατόπιν την Ομοιοπαθητική Θεραπευτική, έχω νομίζω το δικαίωμα να αναφερθώ στην υπεροχή της Ομοιοπαθητικής

Του Αρίσταρχου Τσαμασλίδη, Ιατρού, από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 22

Η Ιατρική, η Θεία Τέχνη του Ασκληπιού, είναι μια. Δεν υπάρχουν πολλές Ιατρικές, γιατί ο άνθρωπος είναι μοναδικό ον. Έχει μια Ανατομία, μια Παθολογία, μια Φυσιολογία. Εκεί που υπάρχουν διαφορές είναι στη Θεραπευτική, δηλ. στη μέθοδο που θα εφαρμόσει ο γιατρός, για να ιαθεί ο ασθενής του. Έτσι σήμερα εφαρμόζονται πολλές μέθοδοι, όπως λχ. Φαρμακοθεραπευτική (Ομοιοπαθητική και Αλλοπαθητική) Χειρουργική, Διαιτητική, Ακτινοθεραπευτική, Φυσικοθεραπεία, Λουτροθεραπεία, Βοτανοθεραπευτική, Βελονισμός, Χρώματοθεραπεία, κλπ.

Τελικά ο κάθε γιατρός θα διαλέξει ποια ή ποιες μεθόδους θα εφαρμόσει για να θεραπεύσει τον άρρωστο του καλύτερα, πιο γρήγορα, με τον πιο ανώδυνο και ακίνδυνο τρόπο.

Κάθε θεραπευτική μέθοδος έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της. Εμείς ως κλινικοί θεραπευτές της Ομοιοθεραπευτικής ασκούμε Φαρμακο-θεραπευτική. Η θεραπεία με φάρμακα διακρίνεται σε Ομοιοπαθητική και Αλλοπαθητική. Ασκώντας την Ιατρική επί 35 έτη και εφαρμόζοντας αρχικά Αλλοπαθητική και κατόπιν την Ομοιοπαθητική Θεραπευτική, με μια τεράστια εμπειρία μετά από θεραπευτική αγωγή σε 5.000 ασθενείς και πλέον, έχω νομίζω το δικαίωμα να αναφερθώ στην υπεροχή της Ομοιοπαθητικής έναντι της Αλλοπαθητικής.

Από το αρχείο μας σταχυολογήσαμε λίγες περιπτώσεις, φειδόμενοιτου πολύτιμου χώρου του περιοδικού και πιστεύοντας στην καλοσύνη και στην υπομονή σας. Επειδή τα λόγια είναι κουραστικά και μια εικόνα ισοδυναμεί με 1000 λέξεις θα παρουσιάσουμε φωτογραφίες καιταυτόχρονα θα αιτιολογήσουμε τις περιπτώσεις:

1ον ΛΟΙΜΩΔΗ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Η υπεροχή της Ομοιοπαθητικής είναι καταφανής, τόσο στην πρόληψη των Λοιμώξεων, όσο και στην θεραπεία τους.

Προληπτικά όντας Αγροτικός Ιατρός επί 28 έτη σε ορεινή κτηνοτροφική περιοχή, κι επειδή ο πρώτος μου τραυματίας κτηνοτρόφος εμφάνισε τρομερό αναφυλακτικό σύνδρομο στο δοκιμαστικό (μια σταγόνα) του αραιωμένου αντιτετανικού ορού, έδινα επί 28 έτη σ αυτές τις περιπτώσεις Hypericum 1M. Δεν υπήρξε καμία περίπτωση τετάνου και οι πόνοι εφησύχαζαν.

Επίσης δεν υπήρξε καμία επιδημία παιδικής λοιμώδους νόσου διότι στα σχολεία δίδονταν προληπτικά τα αντίστοιχα νοσώδη (nosodes) όταν εμφανίζονταν επιδημίες.

Θεραπευτικά σε μεμονωμένη περίπτωση ιλαράς παρουσιάζουμε δυο φωτογραφίες κοριτσιού που σπούδαζε στη Θεσσαλονίκη. Η τυπωμένη από τη φωτογραφική μηχανή ημερομηνία δείχνει την αποκατάσταση της ασθενούς σε λιγότερο από 24 ώρες.

2ον ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Περίπτωση με «Ψυχογενές Ραιβόκρανο».

ʼρρωστη, 36 ετών, παντρεμένη με δυο παιδιά, προσέρχεται για ραιβόκρανο που εμφάνισε πριν δυο χρόνια. Τη βλέπουμε να έχει το κεφάλι της συνεχώς κολλημένο πάνω στον δεξιό ώμο. Η κατάσταση αυτή την έχει εξουθενώσει. Αν προσπαθήσουμε μπορούμε να φέρουμε το κεφάλι στην κανονική θέση κρατώντας το. Μόλις όμως αφήσουμε τα χέρια μας, αυτό γέρνει και κολλάει πάνω στο δεξιό ώμο.

Για το λόγο αυτό η ασθενής νοσηλεύτηκε σε Πανεπιστημιακή κλινική, όπου έγιναν όλες οι εξετάσεις, κλινικές και εργαστηριακές. Θεραπευτικά όμως δεν επιτεύχθηκε τίποτα.

Η άρρωστη παλιότερα είχε ιγμορίτιδα και πονοκέφαλο. Κατόπιν υποβλήθηκε σε σκωληκοειδεκτομή και αμυγδαλεκτομή και τέλος σε μια άμβλωση, που δεν ήθελε αλλά επέβαλε ο σύζυγος της. Μετά την επέμβαση εμφάνισε συχνό στριφογύρισμα της κεφαλής και σπαστικές καταστάσεις σαν «τικ». Τελικά κατέληξε σε δεξιόπλευρο ραιβόκρανο.

Πρόκειται για ανοιχτό και σβέλτο άτομο, που κρυώνει πολύ. Ιδρώνει πολύ και ο ιδρώτας της μυρίζει άσχημα σαν ψοφίμι. Βλέπει συχνά ερωτικά όνειρα. Η περίοδος της έρχεται κάθε 26 μέρες. Από τα φαγητά υπερεπιθυμεί τα θαλασσινά, ιδίως τις γαρίδες, το τυρί, τα τουρσιά, τα μύδια, τις αντσούγιες, τα αρμυρά, το κρέας, και το αλάτι.

Στις 29-11-89 δώσαμε Staphisagria 1M. Μέχρι τις 23-12-89 που ξαναήρθε στο Ιατρείο μας η κατάσταση δεν άλλαξε καθόλου, οπότε δώσαμε Lycopodium 30. Σε 20 ημέρες (12-1-90) η άρρωστη αποκαταστάθηκε τελείως. Μας επισκέφθηκε πάλι στις 21-2-90 γιατί στα ακροδάχτυλα εμφάνισε ραγάδες, που απέκκριναν άφθονο κολλώδες υγρό. Δώσαμε 6χ γιατί μας είπε ότι πριν 10 χρόνια είχε έκζεμα στα χέρια, που το «θεράπευσε» με κορτιζονούχες αλοιφές.

Ξαναείδαμε την άρρωστη τον Οκτώβριο 1990 και το Μάρτιο 1991. Δεν έχει κανένα πρόβλημα υγείας. Μας εκμυστηρεύτηκε, ότι λίγο πριν υποβληθεί στην άμβλωση, πληροφορήθηκε ότι ο σύζυγος της είχε φιλενάδα και πίστεψε πια ότι δεν την αγαπά, γι αυτό την αναγκάζει σε άμβλωση.

Σε μια άλλη προ ΙΟετίας περίπτωση, έρχονταν στο Ιατρείο για πονοκέφαλο μια ωραιότατη Κυρία 32 ετών. Επί δυο έτη παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, τα λεπτομερέστατα ιστορικά και το προσεκτικό Repertorization δεν πετύχαμε τίποτα. Ευτυχώς η άρρωστη δεν απελπίστηκε, γιατί η φίλη της με την οποία πρωτοήρθε σε μας έγινε σύντομα πολύ καλά. Μετά από 2 χρόνια αφού εξοικειώθηκε εντελώς μαζί μας, εκμυστηρεύτηκε ότι αρρώστησε όταν κατάλαβε ότι ο σύζυγος της είχε φιλενάδα. Δεν την πείραξε τόσο το γεγονός της απιστίας του, αλλά το ότι «ενώ είχε μια όμορφη γυναίκα, πήγε με μια άλλη κατά πολύ πιο άσχημη». Η άρρωστη δεν έγινε καλά, όταν ο σύζυγος της κατάλαβε το σφάλμα του και επέστρεψε στη συζυγική παστάδα. Θεραπεύτηκε με μια δόση Lycopodium 200.

Ενώ η Staphisagria κατάσταση δημιουργείται από μακροχρόνια καταπίεση του αρρώστου (κακιά πεθερά κλπ.) η Ignatia ή η Natrum mur. Από πλήγωμα του φιλότιμου ή της περηφάνιας, η Lycopodium κατάσταση δημιουργείται από πλήγωμα του εγωισμού. Η άρρωστη πολύ δύσκολα θα μας το εκμυστηρευθεί. Γι αυτό σε ανάλογες περιπτώσεις ας θυμόμαστε το Lycopodium.

3ον ΟΡΜΟΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Πρόκειται για δεσποινίδα 15 ετών που έρχεται στις 3-1-95, με το εξής υπερηχογράφημα των έσω γεννητικών οργάνων.

«Η μήτρα εικονίζεται με φυσιολογικά χαρακτηριστικά από το τοίχωμα και την κοιλότητα της και διαστάσεις 68x26x33 χιλ.» «Οι ωοθήκες εικονίζονται με διαστάσεις για την ηλικία του ατόμου μεγαλύτερες του φυσιολογικού με ύπαρξη πολλαπλών ωοθηλακίων μεγαλυτέρων των 5 χιλ. Εύρημα που χρήζει περαιτέρω κλινικής αξιολογήσεων και επανελέγχου για παρακολούθηση. «Δουγλάσειος χώρος ελεύθερος».

Μετά το ομοιοπαθητικό ιστορικό της δώσαμε μια δόση Silica 200.

Στις 30-1-95 το νέο υπερηχογράφημα έδειξε:

«Υπερηχογράφημα των έσω γεννητικών οργάνων. Σύγκριση με προηγούμενη εξέταση 3-1-95. Φυσιολογικά απεικόνιση της μήτρας με διαστάσεις 63X31X31 χιλ. Οι ωοθήκες εικονίζονται με φυσιολογικά χαρακτηριστικά και διαστάσεις χωρίς επίδειξη των ωοθηλακίων που προϋπήρχαν στην εξέταση στις 3-1-95. Δεξιά ωοθήκη διαστάσεων 28x14x17χιλ. και αριστερά 30x17x19χιλ. Δουγλάσειος χώρος ελεύθερος».

Και στις 29-3-95 Η μήτρα ελέγχθη σε εγκάρσια και επιμήκη τομή. Έχει μέγεθος φυσιολογικό. Ενδομήτριο λεπτό. Τα παραμήτρια είναι ελεύθερα. Απεικονίζονται και οι δυο ωοθήκες φυσιολογικά. Δεξιά ωοθήκη διαστάσεων 27x15x18 χιλ. και αριστερή 29x15x18 χιλ.

4ον ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Το παιδί αυτό γεννήθηκε στις 24 Απριλίου 1985. Το είδαμε τον Ιούνιο του 1990. Είχε επισκεφθεί συναδέλφους παιδοψυχιάτρους και παιδοψυχολόγους, που διέγνωσαν διαταραχές στην ανάπτυξη. Συγκεκριμένα το παιδί εμφάνιζε:
- Ανωριμότητα
- Ανώριμη συμπεριφορά
- Διάσπαση προσοχής
- Υπερκινητικότητα
- Διαταραχή στην ομιλία
- Μαθησιακές δυσκολίες
- Δυσκολία στη λεπτή μυοκινητικότητα.

Δόθηκαν ανά 2μηνο εναλλάξ Baryta carb 200, Thuja 200 και Tuberculinum 200 επί 2 έτη. Τα αποτελέσματα ήταν άκρως ικανοποιητικά. Το τελευταίο φάρμακο που πήρε ήταν Calcarea carbonica 1M.

Στις φωτογραφίες βλέπουμε αντίστοιχα την ανάπτυξη του παιδιού όταν ήταν 2 ετών, 6 ετών και 7 ετών.

5ον ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΣ

Η ατοπική δερματίτις θεωρείται από τους δερματολόγους δυσίατη κατάσταση. Με την Ομοιοθεραπευτική όμως θεραπεύσαμε αρκετές περιπτώσεις κι όταν λέμε θεραπεία εννοούμε πλήρη ίαση, χωρίς συνήθως να υπάρξουν υποτροπές της ενοχλητικής αυτής κατάστασης. Στην περίπτωση που δείχνουμε με τρεις φωτογραφίες διαπιστώνεται η συγκριτικά ταχεία αποκατάσταση του δέρματος μόνο με μια δόση Calcarea carbonica 200.

Η ασθενής 9 ετών μας επισκέφθηκε στις 4-9-1992. Το πρόσωπο της ήταν πολύ χάλια, και η μικρή δεσποινίς δεν ήθελε να πάει σχολείο γιατί ντρεπόταν. Επειδή λόγω φόρτου εργασίας βιαζόμασταν, μετά από ένα λιγόλεπτο και βιαστικό ιστορικό δώσαμε το φάρμακο σε μορφή σκόνης από το προσωπικό μας φαρμακείο και είπαμε να φύγει. Αυτό γιατί στο Ιατρείο παρευρίσκονταν και ο συνάδελφος δερματολόγος, που ήταν και ο θεράπων ιατρός της. Η κίνηση αυτή έγινε γιατί ο συνάδελφος υποστήριζε το επιχείρημα της ίασης με αυθυποβολή. Έτσι μόνο που δεν είπαμε στη μικρή ότι δεν θα γίνει καλά και ο συνάδελφος δέχθηκε ότι δεν ασκήθηκε καμία «αυθυποβολή».

Ξαναήρθαν στο ιατρείο μετά ένα μήνα. Τις φωτογραφίες έφερε ο θεράπων ιατρός, που υπεσχέθη ότι θα μελετήσει την Ομοιοπαθητική και θα προσπαθεί να πείσει τους συναδέλφους που αμφιβάλουν γι αυτή.

Λόγω του υποβόσκοντος φυματινικοΰ μιάσματος δώσαμε μια δόση Tuberculinum 1M, που ήταν το δεύτερο και τελευταίο φάρμακο. Έκτοτε η ασθενής χαίρει άκρας υγείας και σήμερα είναι μια όμορφη δεσποινίς.

6ον ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ

Θα τελειώσω με μια περίπτωση «εκτεταμένων εξελκώσεων στο δέρμα»για να δείξω την αξία μελέτης των μιασμάτων και την υπεροχή της Ομοιοπαθητικής σ αυτόν τον τομέα.

Δεσποινίς 27 ετών, καθηγήτρια Αγγλικής που γεννήθηκε και έζησε στην Αυστραλία, έρχεται με βαθιά αιμορραγικά έλκη σ' όλο το σώμα με διάμετρο από 2-10 εκατοστά. Η άρρωστη είναι στο σώμα και τα άκρα περιτυλιγμένη με ματωμένους επιδέσμους, κάτισχνη (42 κιλά) και φοβερά ανήσυχη. Παρά την υπόδειξη μας δεν κάθεται, αλλά κινείται συνεχώς, στηριζόμενη μια στο ένα πόδι και μια στο άλλο, σαν να χορεύει.

Τα έλκη είναι βαθιά, απεκκρίνουν υγρά λευκά, κίτρινα ή αιμορραγικά, τσοΰζουν καίνε και υπάρχει αίσθηση δαγκώματος. Το δέρμα φαγουρίζει και μετά το ξύσιμο αισθάνεται τσούξιμο και τσιμπιές. Η κατάσταση είναι χειρότερη στις κνήμες.

Ψυχολογικά η άρρωστη είναι αφηρημένη, θαμμένη σε σκέψεις. (Μετά την ίαση της μας εκμυστηρεύθηκε ότι ήθελε να αυτοκτονήσει). Ενδιατρίβει σε παλιά δυσάρεστα γεγονότα. Νοιώθει άγχος, ιδιαίτερα όταν σκέφτεται την αρρώστια της, αγωνία, νευρική ανησυχία. Τρέμει από θυμό, φτάνοντας σε κατάσταση χορείας. Απεχθάνεται τα μέλη της οικογένειας της. Αισθάνεται κατήφεια ιδιαίτερα όταν ακούει μουσική. Αισθάνεται ένοχη. Φοβάται ότι θα της συμβεί κάτι κακό. Κάπου-κάπου βογκά. Ανορεξία.

Η άρρωστη επισκέφθηκε πολλούς γιατρούς στο εξωτερικό νοσηλεύτηκε και σε Πανεπιστημιακή κλινική. Μετά από 2 έτη ταλαιπωρία ήρθε σε μας στις 7-8-90 και με μια φωτογραφία κάθε 15-20 ημέρες για να παρακολουθούμε την εξέλιξη της κατάστασης της.

Η άρρωστη διαμένει στην Αυστραλία και έκτοτε είχαμε μόνο τηλεφωνική επικοινωνία.

Η πορεία της κατάστασης της:

11-9-90. Η άρρωστη αισθάνεται ψυχικά πάρα πολύ καλά. Τα έλκη έπαψαν πια να αιμορραγούν και άρχισαν να επουλώνονται. Η εξέλιξη φαίνεται στις φωτογραφίες.

16-10-90. Κατάσταση στάσιμη. Arsenicum 200.

20-12-90. Τα έλκη έχουν επουλωθεί και δημιουργήθηκαν ουλές που σε μερικά σημεία είναι δύσμορφες. Κνησμός μόνο στις κνήμες. Αδυναμία. Μικρά αποστήματα με πύων στα δάχτυλα των χεριών. Ελαφρά σιδηροπενική αναιμία. Ιδρώτας δύσοσμος. Δόθηκε Silica 30.

10-3-91. Η άρρωστη είναι καλά. Βάρος 56 κιλά. (ύψος 1,65). Υπάρχει ελαφρός κνησμός. Υπερβολική αγάπη για γλυκά. Δόθηκε Sulphur 30.

14-3-91. Εμφανίζει πυρετό 38-39,5 C. Ο οικογενειακός γιατρός συνιστά εισαγωγή στην Παθολογική κλινική του Πανεπιστημίου. Διάγνωση περικαρδίτις, πλευρίτις. Στις 15 και 16-3-91 χωρίς καμία αγωγή γίνονται εργαστηριακές εξετάσεις για οριστική διάγνωση.

17-3-91. Οι προχθεσινές ακτινογραφίες κλπ. Επιβεβαιώνουν πλευρίτιδα με ύπαρξη υγρού. Όμως η άρρωστη αισθάνεται τελείως καλά και είναι απύρετη. Έκπληκτοι οι γιατροί κάνουν νέες ακτινογραφίες και δεν βρίσκουν τίποτε.

12-4-91. Η άρρωστη ήλθε στην Ελλάδα για να κάνει Πάσχα και πριν φύγει μας επισκέπτεται. Είναι τελείως καλά και πολύ κεφάτη.

Η περίπτωση έχει ενδιαφέρον γιατί η ασθενής έχει και τα τρία βασικά μιάσματα. Με το Arsenicum εξουδετερώθηκε το επικρατών συφιλιδικό μίασμα. Με την Silica το συκωτικό και τέλος με το Sulphur κατασίγασε το ψωρικό. Βέβαια και τις τρεις φορές που χρειάστηκε να δοθεί φάρμακο υπήρχαν βασικά χαρακτηριστικά για τη χορήγηση του. Τα φάρμακα δεν χορηγήθηκαν αυθαίρετα. Ο πυρετός και η διεργασία της εξίδρωσης ήταν καταστάσεις που καταπιέστηκαν με αντιβιοτικά (ομάδα τεραμυκίνης) κατά την παιδική ηλικία της άρρωστης, όπως μας το επιβεβαίωσε ο πατέρας της.