Βρεφικό έκζεμα και Ομοιοπαθητική

Της Αθηνάς Ξανθάκου Παιδιάτρου, Ομοιοπαθητικού, από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 31

Το βρεφικό έκζεμα αποτελεί ένα από τα πιο συχνά προβλήματα της παιδικής ηλικίας. Είναι κλινική οντότητα που ανήκει στις αλλεργικές αντιδράσεις και αντιμετωπίζεται από την συμβατική ιατρική με τοπικά κορτικοοτεροειδή. Πολύ συχνά ως ομοιοπαθητικοί έχουμε δει περιπτώσεις αλλεργικής ρινίτιδας ή βρογχικού άσθματος στα παιδιά να ξεκινούν μετά από καταπίεση εκζέματος στη βρεφική ηλικία με αλλοπαθητική αγωγή. Στο γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία η εφαρμογή της ομοιοπαθητικής ως ΠΡΟΛΗΨΗ στους νέους οργανισμούς από τις πρώτες ημέρες ζωής και κυρίως από τη ΣΥΛΛΗΨΗ και ΚΥΗΣΗ, όπου προάγει την ενίσχυση του αμυντικού μηχανισμού μητέρας-παιδιού. Η Ομοιοπαθητική θεραπεύει ουσιαστικά τον παιδικό οργανισμό, όπως φαίνεται από τις δύο περιπτώσεις μικρών ασθενών που ακολουθούν.

Περιστατικό 1ο

Ένα αγόρι 3 μηνών προσκομίσθηκε στις 21/4/03 λόγω του εκζέματος που εμφάνισε από διμήνου.

Το έκζεμα εντοπιζόταν στο μέτωπο, στους κροτά-φους και στις παρειές.

Συνοδευόταν από απελπιστικό κνησμό, ο οποίος βασάνιζε το παιδί κυρίως το βράδυ στον ύπνο του, με α-ποτέλεσμα να τρέχει ορώδες υγρό από το δέρμα και να πονά ο μικρούλης.

Ο κνησμός είχε χαρακτηριστική επιδείνωση με τη ζέστη και το μπάνιο, ενώ βελτιωνόταν στο κρύο.

Ήταν ένας ήρεμος μικρούλης, χαρούμενος χωρίς φοβίες ο οποίος ζεσταινόταν πάρα πολύ, και ξεσκε-παζόταν. Τα πόδια του ίδρωναν πάρα πολύ και ήταν δύσοσμα.

Από το ατομικό αναμνηστικό:
Είχαμε εμφάνιση επιπεφυκίτιδας σε ηλικία μερικών ημερών, η οποία αντιμετωπίσθηκε με αντιβιοτικό κολλύριο. Στη συνέχεια εμφανίσθηκε παράτριμμα στο πρωκτό, το οποίο αντιμετωπίσθηκε με κορτιζονούχα αλοιφή. Αργότερα εμφανίσθηκε το έκζεμα.

Η περίπτωση αποτελεί κλασσικό παράδειγμα κατα-πίεσης με αλλοπαθητική αγωγή, όπου το πρόβλημα αντιμετωπίζεται αποσπασματικά αγνοώντας τη συνολική οικονομία του οργανισμού.

Από το περιγεννητικό ιστορικό: Είχαμε μια θαυμάσια κύηση, αλλά ο τοκετός πραγμα-τοποιήθηκε με καισαρική τομή λόγω της υψηλής μυωπίας της μητέρας. Το παιδί θήλαζε λαίμαργα και με άπειρη ευχαρίστηση σε όλη τη διάρκεια της λήψης του ιστορικού. Η γενική του κατάσταση ήταν εξαιρε-τική με μοναδικό πρόβλημα το αναφερόμενο έκζεμα.

Με βάση τα συμπτώματα χορηγήθηκε μια δόση Sulphur 200CH. Η εξε'λιξη ήταν καταπληκτική. Τις πρώτες τρεις ημέρες από την αγωγή εμφάνισε επιδεί-νωση του κνησμού, το δέρμα ξεφλουδιζόταν, έτρεχαν άφθονα υγρά και είχαν δημιουργηθεί κρούστες. Η επι-δείνωση διήρκεσε 7 ημέρες. Στη συνέχεια του επουλώ-θηκε και ένα χρόνο μετά το παιδί είναι ένα υγιέστατο και χαρούμενο πλάσμα.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι ένα χρόνο μετά το Sulphur, το παιδί εμφάνισε την αρχική επιπεφυκίτιδα με κίτρινη έκκριση. Χορηγήθηκε μια δόση Pulsatilla 200CH και η επιπεφυκίτιδα θεραπεύτηκε. Έτσι το παιδί λάμπει από υγεία και χαρά μέχρι σήμερα.

Σχολιάζοντας τη θεραπεία του παιδιού πρέπει να πούμε ότι ακολούθησε τους Νόμους της ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ:
- Με την εμφάνιση της έντονης αρχικής επιδείνωσης που διήρκεσε σύντομο χρονικό διάστημα και που το διαδέχθηκε σταθερή και μόνιμη βελτίωση.
- Η επανεμφάνιση του παλιού συμπτώματος της επιπεφυκίτιδας ένα χρόνο μετά.

Παράλληλα θα θέλαμε να αναφέρουμε ότι και οι δύο γονείς δεν έκαναν χρήση χημικών φαρμάκων, αλλά Ομοιοπαθητικής, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα νεα- νικό οργανισμό με θεαματική ανταπόκριση στην Ομοιοπαθητική και με γενικότερη καλή υγεία.

Θεμέλιος λίθος της καταπληκτικής πορείας του παιδιού μαζί με την Ομοιοπαθητική είναι, αφ' ενός ότι το παιδί θήλασε 15 μήνες χάρη στην εξαιρετική αφοσίωση της μητέρας και αφ' ετέρου η πολύ καλή συναισθηματική επαφή γονέων με το παιδί.

Η ΑΓΑΠΗ των γονέων που τροφοδοτούσε το κάθε κύτταρο του μικρού σε συνδυασμό με το όπλο της ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ συνέβαλλαν στο να έχουμε σήμερα ένα υγιές παιδί.

Περιστατικό 2ο

Ένα αγοράκι 4 μηνών προσκομίσθηκε στις 13/2/03 με ένα έκζεμα το οποίο εμφανίσθηκε σε ηλικία 15 ημερών μετά από απότομη διακοπή του θηλασμού. Το έκζεμα εντοπιζόταν αρχικά στις παρειές, με επέκταση στον κορμό, στα χέρια και στα πόδια. Αντιμετωπίσθηκε με Fucidin αλοιφή και στη συνέχεια με τοπικά κορτικοστεροειδή.

Ο κνησμός ήταν βασανιστικός, επιδεινώνονταν το βράδυ, στον ύπνο και στη ζέστη, ενώ βελτιώνονταν με τη δροσιά. Το παιδί ξύνονταν ανελέητα, μέχρι που μάτωνε και έτρεχαν ορώδη υγρά από τις πληγές.

Ήταν ένας ήρεμος και χαμογελαστός μικρούλης που τρόμαζε στους θορύβους, ζεσταινόταν πάρα πολύ και ίδρωνε και αυτός στα πόδια, τα οποία μύριζαν.

Από το ατομικό αναμνηστικό:
Επιπεφυκίτιδα με κίτρινη έκκριση, η οποία εμφανίσθηκε μαζί με το έκζεμα. Χορηγήθηκε και εδώ αντιβιοτικό κολλύριο.

Από το περιγεννητικό ιστορικό:
Στην κύηση η μητέρα είχε πολύ ένταση και νεύρα, ο τοκετός ήταν κολπικός. Το νεογνό εμφάνισε λίγο ίκτερο 11 ημερών και δυστυχώς θήλασε ελάχιστα.

Ο μικρούλης ήταν εξαιρετικός, χαρούμενος, με έκζεμα στις παρειές, αγκώνες, κορμό και πόδια ενώ έτρεχαν κίτρινες εκκρίσεις από τις πληγές.

Και σ' αυτόν χορηγήθηκε μια δόση Sulphur 200CH, αλλά η πορεία ήταν εντελώς διαφορετική. Τις πρώτες 10 ημέρες επιδεινώθηκε ο κνησμός και αυξήθηκε η παραγωγή υγρών από τις πληγές. Το έκζεμα σταθεροποιήθηκε για 2 μήνες χωρίς να βελτιώνεται.

Στη συνέχεια αποφασίσθηκε η χορήγηση του Sulphur σε χαμηλές δυναμοποιήσεις και επαναλαμ-βανόμενα. Αρχίσαμε από 12CH δύο φορές την ημέρα για 15 ημέρες με σταδιακή αύξηση.

Τον Ιούνιο του 2003 είχε επέλθει το θαύμα. Δεν υπήρχε πουθενά έκζεμα και ο μικρούλης ήταν αγνώρι-στος και χωρίς φοβίες. Τον Δεκέμβριο του 2003 το έκζεμα υποτροπίασε με τα ίδια συμπτώματα, αλλά σε πιο ήπιο βαθμό. Χορηγήθηκε πάλι Sulphur 16CH 2φο-ρές/ημέρα πάλι για 15 ημέρες. Η βελτίωση ήταν σταδιακή και μέχρι σήμερα το παιδί είναι σε άριστη γενική κατάσταση. Ενδιάμεσα εμφάνισε ίωση με υψηλό πυρετό (39C) για δύο ημέρες, όπου χορηγήθηκε Cham 200CH.

Σχολιάζοντας τη 2 η περίπτωση πρέπει να τονίσουμε ότι εκλυτικό αίτιο για την εμφάνιση του εκζέματος ήταν η απότομη διακοπή του θηλασμού λόγω μαστίτιδας της μητέρας. Αυτό προκάλεσε μεγάλο σοκ για -το νεανικό αμυντικό μηχανισμό. Δυστυχώς η μητέρα δεν ήξερε την εφαρμογή της Ομοιοπαθητικής, όπως την έχουμε δει από την εμπειρία μας (να υποχωρεί η φλεγμονή και το οίδημα σε μερικές ώρες!), για να γλίτωνε την ταλαιπωρία από την χορήγηση των αντιβιοτικών και να συνέχιζε το θηλασμό.

Χρειάσθηκε περισσότερος χρόνος για να επέλθει η ίαση και επομένως μεγαλύτερη υπομονή και αντοχή από την μητέρα, η οποία δεν ενέδωσε σε πιέσεις από το οικογενειακό περιβάλλον να καταφύγει στην εύκο-λη «λύση της κορτιζόνης».

Και εδώ η καταπληκτική σχέση μητέρας-παιδιού και η συνεργασία με το γιατρό λειτούργησαν θετικά. Η δράση του ομοιοπαθητικού φάρμακου έδωσε τη λύση.

Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλες τις μητέρες που εμπιστεύονται την ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ και στον αγώνα πού κάνουν να έχουμε υγιείς ανθρώπους.