ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Ο πολιτισμός σκοτώνει τα παιδιά

Κατηγορίες: Διατροφή
Εικόνα Άρθρου

Ο πολιτισμός σκοτώνει τα παιδιά

Ο πολιτισμός σκοτώνει τα παιδιά

Σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η ρύπανση της ατμόσφαιρας, οι μολυσμένες τροφές και τα τροχαία ατυχήματα απειλούν ιδιαίτερα τα παιδιά των ανεπτυγμένων χωρών.


Μπορεί τα παιδιά των χωρών της Ευρώπης να είναι «τυχερά» σε σχέση με τα παιδιά που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, γιατί έχουν τροφή, νερό, και πρόσβαση στη μάθηση, αλλά ο «πολιτισμένος» κόσμος περιλαμβάνει και τροφές με διοξίνες και άλλα χημικά «καρυκεύματα», νερό με αρσενικό, αλουμίνιο, νιτρικά και παιδικές χαρές για να αθληθεί σε ένα περιβάλλον όπου ο αέρας είναι γεμάτος ρύπους, καθώς και σχολεία, στα οποία πηγαίνοντας μπορεί και να χάσει την «τυχερή» ζωή του, καθώς κάθε χρόνο στην Ευρώπη 9.000 παιδιά και νέοι άνθρωποι κάτω των 19 ετών πεθαίνουν εξαιτίας αυτοκινητιστικού δυστυχήματος και άλλες 355.000 τραυματίζονται. Όλα αυτά τα ζοφερά τα αναδεικνύει η τελευταία έκθεση-καταπέλτης των υπευθύνων του Ευρωπαϊκού Γραφείου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Περιβάλλον που βασίστηκε στην ανάλυση χιλιάδων μελετών των τελευταίων ετών οι οποίες εξέταζαν την κατάσταση της υγείας των παιδιών της Ευρώπης (Children's health and environment: A review of Evidence).

Από την έκθεση αυτή του Π.Ο.Υ., που δημοσιεύτηκε σε έρευνα της δημοσιογράφου Θεοδώρας Τσώλη στο «ΒΗΜΑ» της 14-07-2002, βλέπουμε ότι οι επιστήμονες που συνέταξαν την έκθεση είναι κατηγορηματικοί:

  • Ο οργανισμός των παιδιώντης Ευρώπης είναι πολύ πιο ευάλωτος από των ενηλίκων.
  • Ως και το 40% των ασθενειών που αποδίδονται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες πλήττουν παιδιά που η ηλικία τους δεν ξεπερνά τα πέντε έτη.
  • Το ξέσπασμα ασθενειών όπως η διφθερίτιδα και η φυματίωση, που ως σήμερα ήταν υπό έλεγχο, η αύξηση των χρόνιων ασθενειών, όπως το άσθμα και οι αλλεργίες, καθώς και η αύξηση της θνησιμότητας, οφείλονται στην κατάχρηση ουσιών, στους τραυματισμούς και στις ψυχικές διαταραχές. Από τα φοβερά νούμερα που παραθέτει η έκθεση του Π.Ο.Υ. βλέπουμε ότι στη Βρετανία το ποσοστό των ασθματικών παιδιών είναι 32,2%, ενώ στην Αλβανία μόλις φθάνει το 2,6%.

    Το άσθμα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία των παιδιών και στη χώρα μας. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από τα Κέντρα Παίδων Πεντέλης και της Αναπνευστικής Μονάδας της Θεσσαλονίκης σε 2,000 παιδιά ηλικίας 10 ετών τα οποία διέμεναν στην Αθήνα και στη θεσσαλονίκη στα πλαίσια της διεθνούς μελέτης ISAAC (International Stuay of Asthma and Allergy in Children) στην πρωτεύουσα τα ποσοστά ενεργού άσθματος ήταν 9,7% και στη Θεσσαλονίκη 11,7%. (Ενώ σύμφωνα με πανελλήνια μελέτη που διεξήχθη το 1988 σε δείγμα 5.000 παιδιών το ενεργό άσθμα στα παιδιά της Αθήνας δεν ξεπερνούσε το 4%.) Εξάλλου, εικοσαετής έρευνα που διεξήχθη στην Πάτρα σε 3.000 παιδιά σχολικής ηλικίας έδειξε ότι το 1978 παρουσίασαν ασθματικά συμπτώματα το 1,5% των παιδιών του δείγματος, αλλά το 1998 το ποσοστό άγγιξε το 6%. Και πρόσφατες μελέτες από το Αλλεργιολογικό Τμήμα του νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης στη Χαλκίδα και στη Σάμο βρήκαν ενεργό άσθμα 13%-15% στα παιδιά που πήραν μέρος σε αυτές σε ποσοστό.

    Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικοι του σύγχρονου πολιτισμένου κόσμου, φέρουν στον οργανισμό τους κατάλοιπα περισσοτέρων των 300 χημικών ουσιών! Μόνο που ο οργανισμός των παιδιών, είναι πολύ δύσκολο να σηκώσει το «βάρος» των περισσότερων από 15.000 συνθετικών χημικών που αποτελούν προϊόντα της τελευταίας πεντηκονταετίας.

    Καθώς η κυτταρική ανάπτυξη είναι ιδιαιτέρως γρήγορη στο έμβρυο, οι τοξικοί παράγοντες μπορούν να προκαλούν ευκολότερα μεταλλάξεις και συγγενείς ανωμαλίες. Μετά τη γέννηση και κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής που εξελίσσονται το νευρικό σύστημα και οι άλλες βασικές δομές του οργανισμού, αν καταστραφούν τα εγκεφαλικά κύτταρα από χημικά είναι πολύ πιθανό η βλάβη που θα δημιουργηθεί να είναι μη αναστρέψιμη. Ot συνέπειες περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων μειωμένη ευφυία και προβλήματα συμπεριφοράς.

    Σοβαρά προβλήματα μπορούν να παρουσιασθούν και στον μεταβολισμό του παιδιού. «Ο ευάλωτος παιδικός οργανισμός δεν μπορεί να αποτοξινωθεί από τα χημικά και να τα αποβάλει τόσο εύκολα όσο αυτός των ενηλίκων. Συγχρόνως τα παιδιά εκτίθενται αναλογικά με τους ενηλίκους πολύ περισσότερο στις περιβαλλοντικές τοξίνες» σημειώνουν οι ερευνητές.

    Αυτοί που κατοικούν στις μεγαλουπόλεις ζουν μονίμως στο άπλετο... τεχνητό φως. Δεν έχουν χάσει τη θέα των άστρων, αλλά και την υγεία τους. Διότι μόνο στο απόλυτο σκοτάδι ο οργανισμός μπορεί να παράγει τη μελατονίνη, μια ορμόνη που μας προστατεύει από σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος του προστάτη και του μαστού. Ακόμη και το ελάχιστο τεχνητό φως γύρω από υπνοδωμάτιο ή η παρακολούθηση τηλεόρασης κατά τη διάρκεια της νύχτας μπορούν να μειώσουν την έκκριση ορμονών απαραίτητων για το ανοσοποιητικό σύστημα, με αποτέλεσμα να γινόμαστε πιο επιρρεπείς σε ασθένειες. Φανταστείτε τι σημαίνει αυτό για ένα παιδί του οποίου το ανοσοποιητικό σύστημα αναπτύσσεται...

    Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι τα παιδιά πίνουν περισσότερο νερό, καταναλώνουν περισσότερη τροφή και εισπνέουν περισσότερο αέρα συγκριτικά με το βάρος τους σε σχέση με τους ενηλίκους. Συγκεκριμένα, ένα βρέφος κατά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής του πίνει αρκετές φορές περισσότερο νερό για κάθε χιλιόγραμμο του βάρους του σε σύγκριση με έναν ενήλικο. Ένα παιδί 1-5 ετών καταναλώνει τρεις-τέσσερις φορές περισσότερη τροφή ανά μονάδα βάρους σε σύγκριση με έναν ενήλικο. Και το σημαντικότερο όλων είναι ότι τα ποσοστά απορρόφησης είναι πολύ μεγαλύτερα στα παιδιά από ό,τι στους ενηλίκους. Για παράδειγμα, ο οργανισμός τους απορροφά περίπου το 50% του μολύβδου που λαμβάνει από τις τροφές τη στιγμή που το ποσοστό απορρόφησης σε έναν ενήλικο δεν ξεπερνά το 10%.

    Ιδού λοιπόν οι «ανέσεις» που η Ευρώπη φρόντισε να εξασφαλίσει στα τέκνα της, σύμφωνα με την έκθεση:

  • Το 30% των θανάτων παιδιών της Ευρώπης ηλικίας 1-14 ετών οφείλεται σε τραυματισμούς. Πνιγμοί, δηλητηριάσεις, φωτιές, πτώσεις αποτελούν τη μακάβρια λίστα των αιτίων.
  • Το αναπτυσσόμενο νευρικό συστημάτων παιδιών στα πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητο σε ορισμένους μολυντές, όπως είναι ο μόλυβδος, ο μεθυλιωμένος υδράργυρος και τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs). Η έκθεση σε τέτοιου είδους ουσίες, που ο οργανισμός του παιδιού απορροφά σε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά από αυτόν των ενηλίκων, έχει συσχετισθεί με προβλήματα στη σωματική, στη γνωστική και στη νοητική ανάπτυξη, με δυσλειτουργίες του λόγου και νοητική στέρηση. Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες η διάδοση τέτοιου είδους προβλημάτων αγγίζει το 10%.
  • Σημαντικές επιπτώσεις έχουν επίσης για το νευρικό σύστημα των παιδιών δύο άλλες «πρόοδοι» του πολιτισμού, η ηχορύπανση και η φωτορύπανση. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής «τυφλώνει» τα παιδικά μάτια και τρυπά τα τύμπανα τους.
  • Ένα στα 500 παιδιά που ζουν στην Ευρώπη εκτιμάται από τους συντάκτες της έκθεσης ότι θα διαγνωσθεί με κάποια μορφή καρκίνου -κυρίως λευχαιμία- προτού συμπληρώσει τα 15 έτη του. Αν και η σύνδεση της πρόκλησης καρκίνου στα παιδιά με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικώς, οι ειδικοί πιστεύουν ότι η έκθεση από την παιδική ηλικία σε καρκινογόνους παράγοντες μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση καρκίνου, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία και την πρόκληση κακοήθους μελανώματος χρόνια αργότερα.
  • Στοιχεία του ΠΟΥ δείχνουν ότι στην Ευρώπη το 36% των ασθενειών που σχετίζονται με την τροφή ή το νερό προκαλούνται μέσα στο σπίτι rat όχι στον παιδικό σταθμό ή στις σχολικές καντίνες (6%), που συχνά βρίσκονται στο στόχαστρο των γονέων. Τα παιδιά κάτω των 10 ετών είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα στις ασθένειες που σχετίζονται με την κατανάλωση τροφής ή νερού. Δεδομένου μάλιστα ότι μαζί με ένα πιάτο φαγητό ή ένα ποτήρι νερό καταναλώνουν ουκ ολίγα κατάλοιπα ζιζανιοκτόνων Kat άλλων χημικών ουσιών, τα προβλήματα για την υγεία τους μπορεί να είναι ιδιαιτέρως σοβαρά: εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, προβλήματα στο ενδοκρινικό σύστημα, νευροτοξικές διαταραχές και καρκίνος.

    (Επιμέλεια: Κ. Μ.)
    Από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική




  • -