Έρευνα & Ομοιοπαθητική: Μια κριτική

Κ.Τσιτινίδης / Ιατρός - τ.Διευθυντής Αξονικού Τομογράφου 251 ΓΝΑ
Ομοιοπαθητικος - Πρόεδρος της Εηʼηνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής

Μετά το 13ο Πανελλήνιο Συνέδριο μας που στέφθηκε κατά γενική ομολογία από απόλυτη επιτυχία και είχε καθολική συμμετοχή και μετά τις συζητήσει του GIRI στο Monaco (unconventional medicine in front of science) θα ήθελα να πω δυο λόγια για την έρευνα γενικά και την έρευνα ms Ομοιοπαθητικής Ιατρικής ειδικότερα. Από την αρχή που ξεκίνησα να μελετώ την Ομοιοπαθητική, είχα μια απορία πώς στην ευχή δουλεύει το φάρμακο (μικροσυχνότητα) σε έναν οργανισμό που δέχεται καθημερινά άπειρες ενεργειακές και μη επιδράσεις από το εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον (ο θόρυβος αυτός δεν επηρέασε και δεν καλύπτει το αποτέλεσμα ή και την αρχική επίδραση;)

Ο Prof Henri Atlan έδωσε ένα παράδειγμα για να καταδείξει ότι λόγω του μεγάλου αριθμού παραμέτρων που καθορίζουν μια κατάσταση σαν φυσιολογική ή παθολογική, η θεραπευτική επιτυχία δεν μπορεί από μόνη της να είναι αξιόπιστη προϋπόθεση για την θεωρητική βάση μιας μεθόδου θεραπείας (μπορεί και άλλες ανάλογες θεωρίες να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα). Όσον αφορά το placebo effect, αναρωτήθηκε αν μελετώντας το βαθύτερα και βρίσκοντας τους πιθανούς μηχανισμούς δράσης του, θα δουλεύει ακόμα τόσο καλά!

Ο Prof. Jean-Marc Levy-Leblond (κβαντική φυσική) έδειξε σκεπτικισμό όσον αφορά την έρευνα για την αναλογία κβαντικής φυσικής και ομοιοπαθητικής και τόνισε ότι τα εργαλεία που χρησιμοποίησε η κβαντική φυσική σε συγκεκριμένες σταθερές συνθήκες, περιορίζοντας και απομονώνοντας στοιχεία που είναι αναλογικά ακατάλληλα στο να χρησιμοποιηθούν για να εξηγήσουν την δράση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το να χρησιμοποιούμε μια εξίσωση ή έναν χώρο του Hillbert χωρίς να καταδεικνύουμε τους περιορισμούς και τα στοιχεία που χρησιμοποιούμε δεν δείχνει τίποτα για την αξιοπιστία της έρευνας μας! Στον πραγματικό βιόκοσμο και στην «πολύπλοκη» και «σκληρή» φυσική πραγματικότητα, χρειάζονται και τα ανάλογα εργαλεία έρευνας.

Τέλος ο Prof. Agnes Lagache χρησιμοποίησε την σκέψη του Spinoza για να καταδείξει ότι ένας τρίτος τρόπος σκέψης (intuition) μας βοηθάει με το φαινόμενο της αναλογίας σε ένα σύστημα συσχετίσεων, να αποσαφηνίσουμε μια άγνωστη οντότητα, θα μου πείτε ωραία όλα αυτά, αλλά τι σχέση έχουνε με την Ομοιοπαθητική έρευνα; Ότι και η πολυπλοκότητα και αβεβαιότητα των βιολογικών οργανισμών που ανέφερα σε προηγούμενο άρθρο μου (llya Prigoggeen). Σε όλες τις εκφάνσειες της Επιστήμης βλέπουμε από πολύ παλιά τον ενθουσιασμό του "νέου" σε σχέση με τον "παλιό". Ό,τι μας ενθουσιάζει και μας απογειώνει στην αρχή της ενασχόλησής μας με κάποια νέα επιστήμη, θα πρέπει να καταλαγιάσει στην πραγματικότητα και στις πραγματικές συνθήκες και τα όριά της, όσο περνάει ο καιρός και παλιώνουμε (εμπειρία), θα πρέπει κατά την άποψη μου να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί και σκεπτικιστές, όχι μόνο στα αποτελέσματα που μας δείχνουν οι έρευνες της Κλασικής Ιατρικής αλλά και οι δικές μας, αν θέλουμε να βελτιωθούμε σε αυτό το επίπεδο, θα πρέπει να μειώσουμε λίγο τη "σιγουριά" μας για να πλησιάσουμε στην "αλήθεια", που πάντα κατά τον Προυστ κάποιος θα την προσεγγίζει, αλλά ποτέ δεν θα την φτάσει κανείς! Αφού βλέπουμε με τόσο σκεπτικισμό τα αποτελέσματα της Κλασικής Ιατρικής (που η ίδια αυτοαναιρείται σε πολλές ερευνητικές εργασίες της) θα πρέπει να κάνουμε το ίδιο και με τις δικές μας θεωρίες, που πρέπει διαρκώς να αμφισβητούμε και να ελέγχουμε με έρευνα τα στοιχεία, ώστε να γίνουμε καλύτεροι και να βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητά μας.

Η αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης, η παραγωγή υγιών σωματικά και συναισθηματικά ατόμων και η μόνιμη ίαση με δημιουργία ατόμων που λάμπουν από χαρά και υγεία είναι (Σωκρατική αναλογία) στην πραγματική θεραπευτική με στοιχεία που αντέχουν στον χρόνο (Hahnemann) ό,τι και η αισθητική στην γυμναστική, ό,τι και η ρητορεία στην δικαιοσύνη, ό,τι και η σοφιστεία στην πολιτική και τέλος και πιο ακριβές ό,τι η μαγειρική στην ιατρική!