Ομοιοπαθητική - Θεραπευτικά και διαγνωστικά μέσα των ασθενειών και βιοεπιστήμη

K.Τσιτινίδης / Ιατρός - Διευθυντής Αξονικού Τομογράφου 251 ΓΝΑ
Ομοιοπαθητικός - Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής

Η ανακάλυψη του αξονικού και του μαγνητικού τομογράφου (αντίστοιχα βραβεία Nobel ιατρικής 1979 και 2003), επέτρεψε για πρώτη φορά την απεικόνιση της ανατομίας του σώματος. Τα μαθηματικά έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο και στις δυο αυτές απεικονίσεις. Ο αξονικός τομογράφος στηρίζεται στη λύση ενός συγκεκριμένου μαθηματικού ηροβλήματος που λέγεται αντιστροφή του μετασχηματισμού Random και ο μαγνητικός τομογράφος στον μετασχηματισμό Fourier.

Σήμερα με την χρήση του λειτουργικού μαγνητικού τομογράφου (FMRJ) του PET (τομογράφου εκπομπήε ποζιτρονίων) καθώς και την Μαγνητο-εγκεφαλογραφία, έχουμε προχωρήσει σε λειτουργικές απεικονίσεις. Στο παρελθόν το τρίπτυχο παρατήρηση - πείραμα - θεωρία αποτελούσε την βάση της Επιστήμης. Σήμερα υπάρχουν ορισμένες περιοχές της Επιστήμης που αυτό δεν συμβαίνει (π.χ. κβαντική φυσική).

Σε αυτήν την καινούργια πραγματικότητα τα μαθηματικά, λόγω της αφηρημένης φύσηςς τους, παίζουν όλο και πιο σημαντικό ρόλο. Η κατανόηση του μηχανισμού δια μέσου του οποίου δημιουργείται μνήμη, σκέψη και συναισθήματα αλλά και το πλησίασμα της κατανόησης της συνείδησης αυτής καθεαυτής (πράγμα που εμπεριέχει όλα τα προηγούμενα και όχι μόνο) θα χρειαστεί όχι μόνο γραμμικές μηχανιστικές θεωρίες αλλά και ευέλικτα και χαοτικά μη γραμμικά μαθηματικά συστήματα. Οι πιο αρχαίες παρατηρήσεις της Αγιουρβεδικής ιατρικής, το φαινόμενο του Helleborism (Ιπποκρατική σχολή), η αρχή του Hahnemann και ο νόμος του Amold-Schulz (που σήμερα αποκαλείται hormesis) συνηγορούν και πορεύονται στην ίδια κατεύθυνση. Η δράση μιας ουσίας σε υψηλές δόσεις είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την δράση της ίδιας ουσίας σε πολύ χαμηλές δόσεις. Το παράδοξο αυτό φαινόμενο (effect-inversion principle) σήμερα αποδίδεται σε πάνω από 4.500 ουσίες.

Το κεντρικό παράδειγμα της συμβατικής φαρμακολογίας που στηρίζεται στις αρχές της κατάληψης ενός υποδοχέα (αρχή της υψηλότερα μη τοξικής δόσης) έχει ατέλειες. Η συμβατική φαρμακολογία αγνοεί τελείως τους μη ευαίσθητους οργανισμούς στο φάρμακο, καθώς και αυτούς στους οποίους προκαλούνται μόνο παρενέργειες.

Το γραμμικό μοντέλο φαρμάκου-υποδοχέα, έχει δείξει τα όρια του. Το γενετικό υπόβαθρο του ατόμου (ιδιοσυγκρασία) επηρεάζει ΚΥΡΙΑΡΧΑ το όλο αποτέλεσμα. Ετσι μελετώντας 100 από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα συμβατικά φάρμακα, έχουμε αποτελεσματικότητα στο 40% των ασθενών, σε ένα 20% αποτελεσματικότητα με παρενέργειες, σε 30 % μόνο παρενέργειεε και σε ένα 10% καμία απάντηση!

Όλα τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι θα πρέπει να στραφεί η έρευνα πέρα από το υπάρχον μοντέλο στην αλληλεπίδραση αντιδραστικού-αμυντικού μηχανισμού και ξενοβιοτικού παράγοντα (φαρμάκου).

Όσον αφορά τις πολύ χαμηλές δόσεις (extra molecular dilutions) o καθηγητής Andrea Dei θεωρεί ότι η μνήμη νερού είναι μάλλον αδύνατον να υπάρχει όπως περιγράφηκε (Benveniste) δίνοντας έμφαση στην αλλαγή της δομής του νερού που μεταβάλλεται δέκα δισεκατομμύρια φορές το δευτερόλεπτο (βιολογική δομική μνήμη).

Ενώ η επιστημονική κοινότητα και ιδίως η ιατρική και βιοχημική συμβατική κοινότητα, νομίζει ότι μόνο η παρουσία σε ένα διάλυμα ικανής ποσότητας κάποιου παράγοντα μπορεί να έχει βιολογική δράση, η λάθος αυτή αντίληψη προέρχεται από την μη ενημέρωση τους, με την σύγχρονη έρευνα στο πεδίο της δομής των υλικών (μορφοπλαστική γεωμετρία).

Η δομή μπορεί να μεταφερθεί με επίταξη χωρίς την ανάγκη ύπαρξης της αρχικής ουσίας (φάση control)!

Η δομή του νερού επηρεάζεται από την δομή του υλικού που δονείται μαζί του (διαχωρισμός φάσης, εναλλαγές μαγνητικών πεδίων κρυσταλλογραφικές συσχετίσεις και ίσως νανοφυσσαλίδες παίρνουν μέρος στην μεταφορά αλλαγής της δομής που λέγεται επίταξη).

Με άλλα λόγια είναι επιστημονικά πλέον αποδεδειγμένο ότι το απεσταγμένο νερό που έχει δονηθεί και διαλυθεί μια ουσία πολλές

Φορές είναι κάτι τελείος διαφορετικό, από το απλό απεσταγμένο νερό που δεν του έχουμε "συμπεριφερθεί" με αυτόν τον τρόπο! Μένει να μελετηθεί περαιτέρω η "επίδραση" της νέας αυτής ενεργειακής δομής σε έναν βιολογικό οργανισμό (κλινικές μελέτες).

Απώτερος στόχος κάθε επιστήμης είναι να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερα εμπειρικά στοιχεία με όσο το δυνατόν λιγότερες υποθέσεις και αξιώματα (ενοποίηση πεδίου - Albert Einstein). Πως λοιπόν και εμείς θα κατευθυνθούμε στην ενοποίηση του ιατρικού πεδίου (συμβατικού και εναλλακτικού - συμπληρωματικού);

Η ικανότητα ενός ιατρού να "διαβάζει" το χρώμα και το ποιόν του αρρώστου (ιδιοσυγκρασία) είναι ανάλογη της οπτικής γεωμετρίας. Η ικανότητα του να διαβάζει τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων είναι ανάλογα της ακριβούς ανάλυσης.

Ως επί το πλείστον ένας καλός ιατρός κοιτάζει και τα δυο. Και τις εικόνες (μη γραμμικό σύστημα) και τους αριθμούς (γραμμικό ως επί το πλείστον σύστημα). Από μια άποψη όλα τα σημερινά μας στατιστικά συστήματα είναι εν μέρει ξεπερασμένα (π.χ. φασματική ανάδυση, λύσεις μέγιστης αποδέκτης πιθανότητας, θεωρία δειγμάτων στο σύνολο της, κλειστές κατανομές και κωδωνοειδείς καμπύλες, διπλό τυφλό πείραμα, κτλ).

θα πρέπει να συμπεριλάβουμε στις μελέτες μας τα στοχαστικά ή τυχαία συστήματα. Στον πραγματικό κόσμο τα αίτια μιας νόσου είναι ασαφή. Η τεχνική ανάδυση θα πρέπει να συμπεριλάβει νέα μαθηματικά όπως π.χ. την μορφοκλασματική γεωμετρία (Fractal geometry). To ερώτημα, μπορώ να γνωρίζω περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο δεν έχει νόημα στα νέα αυτά πεδία των μαθηματικών. Το λίγο και το πολύ μοιάζουν ως npos την μορφή και την δομή τους!

Το να διατυπώνουμε με καμάρι την αξιοπιστία των προβλέψεων μας, ιδίως στις χρόνιες παθήσεις, παρά τις αλλεπάλληλες αποτυχίες είναι η αλαζονική εμμονή της εποχής μας.

Μήπως τελικά η έρευνα στις βιολογικές επιστήμες θα πρέπει να μπει σε τελείως νέες βάσεις και με εντελώς καινούργιες και καινοτόμες ιδέες;

Βιβλιογραφία

1. Απαντήσεις στα μυστικά του εγκεφάλου (Συνέντευξη στην Καθημερινή Αθανασίου Φωκά, έδρα μη γραμμικής Μαθηματικής Επιστήμης Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ).
2. SIOMI Conference on Homeopathy - Florence April 2006. Prof Eduard Calabrese et Prof Andrea Dei (Εκτενής αναφορά από την συνάδελφο Αντωνοπούλου Τζουλιάνα στο ίδιο τεύχος).
3. The structure of Liquid water - Novel insights from material research, Potential relevance to Homeopathy (Roy et al 2004).
4. The structure of water - presentation at the Science of whole persons Healing Conference Washington D.C. ROY Tiller Sell 2004.
5. Ο πίνακας του χάους -εκδόσειs Τραυλός - Benoit Mondelbrot 2006.