Πώς αντιμετωπίζει η ομοιοπαθητική τις παιδικές ιώσεις

- Μια φίλη μού είπε ότι, από τότε που κάνουν ομοιοπαθητική θεραπεία στα παιδιά της, σώθηκε από τις ιώσεις, και τη συνεχή χορήγηση αντιβιοτικών. Αληθεύει;

Ο Ομοιοπαθητικός Ιατρός απαντά:

Πράγματι, είναι πολλά τα παράπονα πολλών γονιών ότι τα παιδιά τους κυρίως από την ηλικία που πηγαίνουν στους παιδικούς σταθμούς-νηπιαγωγεία κ.λ.π., κουβαλούν στο σπίτι μερικές φορές όποια ίωση κυκλοφορεί. Και πολλές φορές την μεταδίδουν και στους ίδιους. Αυτό συμβαίνει σε πολλές ομάδες ανθρώπων όταν βρίσκονται σε κοινούς χώρους, πόσο μάλλον στα παιδιά. Το πόσο εύκολα αρρωσταίνει κάποιος, εξαρτάται κυρίως από το πόσο γερός είναι ο οργανισμός του, πόσο γερή ισχυρή άμυνα έχει. Οι ευάλωτοι οργανισμοί θα προσβληθούν πιο εύκολα.

Η ισορροπία ή η «ειρηνική συνύπαρξη» οργανισμού μικροοργανισμού, στον ευάλωτο με αδύναμη άμυνα και δυνάμεις οργανισμό, εύκολα διαταράσσεται

Πέφτει η άμυνα συνήθως από κάποιες εξωτερικές συνθήκες (κρύο, ιδρώτας, ρεύματα, παγωμένα νερά κλπ.) και ανεβαίνουν τα μικρόβια ιοί (πολλαπλασιάζονται). Και έτσι φτάνουμε στις ιώσεις ή μικροβιακές λοιμώξεις που ταλαιπωρούν παιδιά και γονείς κάθε χειμώνα.

Η απόπειρα να βομβαρδίσουμε και να σκοτώσουμε τα μικρόβια μέσα στον οργανισμό του παιδιού και έτσι να τον απαλλάξουμε από το πρόβλημα, δεν γίνεται ποτέ με το αζημίωτο. Πάντα ζορίζεται ο οργανισμός του παιδιού, παρά το ότι σκοτώνονται πράγματι τα μικρόβια. Στη συνέχεια, αν έχει αποθέματα δυνάμεων ο οργανισμός θα επανέλθει στην παλιά κατάσταση υγείας.

Συνήθως όμως βλέπουμε να μη γίνεται αυτό, αλλά να μένει λίγο πίσω, έτσι ώστε πιο εύκολα θα προσβληθεί από την επόμενη ίωση που θα κυκλοφορήσει.

Η ίδια αντιμετώπιση θα φέρει τα ίδια αποτελέσματα. Έτσι σταδιακά το παιδί φτάνει σε αυτό που μας περιγράφουν ότι «αρπάζει» ό,τι κυκλοφορεί από ιώσεις (κοινό κρυολόγημα, ρινίτιδες, ωτίτιδες, βρογχίτιδες αμυγδαλίτιδες, κλπ).

Συνήθως, όσο είναι γερός ο οργανισμός δίνει εύκολα τη μάχη του και ξεπερνά τέτοιες καταστάσεις. Όταν όμως καταβληθεί, τότε παρουσιάζεται η ανάγκη υποστήριξης.

Στην Ομοιοπαθητική με την εμπειρία που υπάρχει, δεν θεωρούμε υποστήριξη του οργανισμού του παιδιού την χορήγηση αντιβιοτικών ή άλλων κατασταλτικών φαρμάκων. Υποστήριξη θα έχουμε αν καταφέρουμε να ενισχύσουμε τον ίδιο τον οργανισμό και να τον επαναφέρουμε στην αρχική του κατάσταση υγείας, την οποία είχε πριν αρχίσουν οι επανειλημμένες πτώσεις (ιώσεις κλπ), όταν αντιμετώπιζε μόνος του αυτά τα προβλήματα.

Ειδικά τα παιδιά, τα οποία δεν παρουσιάζουν λόγω ηλικίας εύκολα χρόνια προβλήματα, θεωρούνται οι καλύτεροι μας ασθενείς, γιατί εύκολα και γρήγορα ενισχύεται ο οργανισμός τους, σαν «παρθένος» που είναι. Γι' αυτό και πολλοί γονείς λένε ότι «σώθηκαν» κάνοντας Ομοιοπαθητική θεραπεία στα παιδιά τους.

ʼλλωστε πολλές φορές κάποιοι γονείς, θέλοντας ίσως να ευχαριστήσουν το γιατρό τους, αναφέρουν ότι σε περιόδους με έξαρση των ιώσεων, τα περισσότερα παιδιά που μείνανε στους παιδικούς σταθμούς, ήταν εκείνα που κάνουν Ομοιοπαθητική θεραπεία.

Χρήστος Ραμμένος, Ιατρός Ομοιοπαθητικός
Περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, 2001